Een vrije dag

Vandaag heb ik een vrije dag...

De ene keer is een vrije dag helemaal vol gepland met afspraken, regel-dingen, of leuke dingen. Vandaag heb ik een vrije dag die ik geheel naar eigen behoeften kan indelen. Deze dagen zijn de pareltjes van de week of helaas soms van de maand of een periode.

Een dag waarin alles mag maar niets moet! Een berg aan mogelijkheden ligt voor mij als ik vroeg in de ochtend zonder wekker wakker wordt. (Gewoonte dier hé?!) Wat zal ik doen? In het donker een ochtendwandeling maken, lekker lang in bed luieren, eindelijk iets opruimen, tv kijken, hardlopen in de vroege ochtend, eindelijk weer aan een boek beginnen, achterstand van mijn werk inhalen (grote valkuil van thuiswerken!), het huishouden (er ligt altijd wel iets op mij te wachten!), zomaar iets voor mijzelf, enz, ....

Wat mij telkens op dit soort dagen verbaast is hetgeen dat ik dan toch ineens aan werk verzet. Zo heb ik vanmorgen de keuken een grote beurt gegeven, inclusief vaatwasser, koelkast en kastjes soppen! En dan niet omdat het moet, maar omdat het er ineens van kwam. En wat mij dan weer verbaasd is dat ik er niet eens zo heel erg lang mee bezig ben geweest, Terwijl ik er soms dagen (lees weken) tegen aan kan zitten hikken.

Na de gedane arbeid hoefde ik van mijzelf weer niets te doen... mijn gevoel omzetten in handelen: Een momentje rust en warmte opzoeken: met de Happi.kidz heerlijk terug mijn bedje in....

En dan ineens wordt ik geraakt door het eerste artikel dat ik lees. Het gaat over de periode van de conceptie, de zwangerschap en het gevoel dat de aanstaande moeder/omgeving dan al aan haar ongeboren kind kan geven. Over de zwangerschapsperiode heb ik meer dan genoeg bewijzen hiervoor gekregen, maar dat de periode ervoor, zelfs de periode dat de kinderwens ontstaat ook heel belangrijk is, klinkt zo logisch. Ik had het mij nog nooit zo bewust gerealiseerd.

En zo krijgt een vrije dag ineens een diepere lading met zich mee...
En mijn dag is nog niet eens voorbij!